Δροσίνεια 2011



    Την Κυριακή 22 Μαΐου ολοκληρώθηκαν οι ετήσιοι αγώνες του Δήμου Κηφισιάς "Δροσίνεια" .Το σχολείο μας έκανε έντονη την παρουσία του μέσω της συμμετοχής των ομάδων του στους τελικούς του βόλεϊ και μπάσκετ κοριτσιών, όπου παρόλο που κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια χρίστηκαν τελικά φιναλίστ, παίζοντας απέναντι σε καλύτερες ομάδες. Αξιέπαινη ήταν και η πορεία της ομάδας ποδοσφαίρου των αγοριών, η οποία αποκλείστηκε αήττητη(!) στην φάση των ομίλων, λόγω διαφοράς ενός γκολ, σε σχέση με την ομάδα σχολείου με την οποία ισοβαθμούσε.
    Αυτό που μένει τελικά στη συνείδηση των παιδιών,πέρα από τις νίκες και τις ήττες, είναι η αγωνιστική διάθεση απέναντι σε καταστάσεις δύσκολες που μερικές φορές φαντάζουν απροσπέλαστες, ακόμα και αν τελικά τα πράγματα δεν έρχονται όπως θα τα επιθυμούσαμε.Συγχαρητήρια παιδιά!!

Παράδοση

Παράδοση


    Παιδιά μου, καθημερινά σχεδόν ακούμε τη λέξη παράδοση. Πρέπει να γνωρίζετε, ωστόσο, πως η παράδοση περιλαμβάνει το σύνολο, αλλά και το καθένα χωριστά από τα στοιχεία του παρελθόντος ενός πολιτισμού, που διασώζονται προφορικά και μεταδίδονται από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά. Είναι μια αλυσίδα που συνδέει τις γενιές μεταξύ τους. Μάθετε πως ποτέ έως τώρα η ανθρωπότητα δεν είδε Πολιτισμό χωρίς την παράδοση. Και να θυμάστε καλά τα λόγια του Γεωργίου Σεφέρη, που κάποτε είπε: « Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνεις κι ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον».

Κορδονούρης Παναγιώτης
Διευθυντής 7ου
Δημοτικού
Σχολείου Κηφισιάς

Ταξίδι στην παράδοση από τους μαθητές της Β2 τάξης, με οδηγό τη Δασκάλα τους Εύη Μπλιάτκα


 Η κανονική μορφή του άρθρου είναι εικονογραφημένη και μπορείτε να κατεβάσετε το pdf εδώ ώστε να τη δείτε

 Ας ξετυλίξουμε σιγά σιγά
το κουβάρι του υφαντού…

Από πότε υφαίνει ο άνθρωπος;

Η υφαντική είναι από τις πρώτες τέχνες στην ιστορία του άνθρωπου.
Υπάρχουν ευρήματα ανασκαφών από τα προϊστορικά χρόνια.

Αιγύπτιες υφαίνουν στον αργαλειό, πριν από 3.800 χρόνια.

Ο αργαλειός της Πηνελόπης πριν από 2.500 χρόνια.

Γιατί αναγκάστηκε να υφάνει,
ποιες ανάγκες του καλύπτει;

Προστατεύεται από το κρύο με τις μάλλινες κάπες, τις μάλλινες βελέντζες και φλοκάτες.

Στολίζει το σώμα του με αριστουργηματικές φορεσιές φτιαγμένες από μαλλί, μετάξι ή βαμβάκι.

Υφαίνει λινά ασπρόρουχα.

Στολίζει το χώρο όπου κατοικεί με υφαντά  κιλίμια, μαξιλάρια, κουρτίνες, προσόψια, τραπεζομάντιλα, σεντόνια, και άλλα.

Αλλά και για τις καθημερινές ασχολίες, όπως σακιά για τη μεταφορά προϊόντων, τσαντίλες για το στράγγισμα του τυριού, αλλά και λαδοσάκια για τα ελαιοτριβεία.

Από πού βγαίνει η κλωστή
(το νήμα )
με την οποία υφαίνουμε;
Υφαντικές ύλες (κλωστές)

Ζωικές
Μαλλί τράγου
Μετάξι
Μαλλί προβάτου

Φυτικές
Βαμβάκι
Λινάρι
Καννάβι
Σπάρτο


Ζωικές:
ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ
Το μαλλί το ζεματίζουν σε καυτό νερό, έπειτα το στεγνώνουν και το ξαναπλένουν με κρύο νερό στη βρύση ή στο ποτάμι.

Γερόντισσες ξάνουν (ανοίγουν) το μαλλί
το ΛΑΝΑΡΙΣΜΑ (ΑΦΡΑΤΕΜΑ) ΤΟΥ ΜΑΛΛΙΟΥ

Επιτέλους
κλωστή!

Το έτοιμο πια μαλλί το κάνουν τουλούπες (τούφες)  και το γνέθουν στη ρόκα για να γίνει κλωστή (νήμα).
Δεξιά επάνω, το αδράχτι  ή δρούγα με το σφοντύλι στην άκρη , δίπλα  πήλινα σφοντύλια από αδράχτια και κάτω η ρόκα.

Ανεβαίνει, κατεβαίνει και χωρίς να τρώει παχαίνει. Μοναχά στριφογυρίζει, την κοιλίτσα του γεμίζει. Τι είναι;
(Το αδράχτι)
Το βαμβακερό νήμα
Το βαμβάκι το σπέρνουμε την άνοιξη και το μαζεύουμε το φθινόπωρο.
Το βαμβακερό νήμα

Όλο το χειμώνα οι γυναίκες στο σπίτι ξεκαθαρίζουν το βαμβάκι από τους σπόρους με το μαγγάνι (ξεκούκκισμα).
Έπειτα το χτυπούν για να αφρατέψει με το δοξάρι. Ένα ξύλινο τόξο με μια χορδή, την κόρδα.
Το βαμβακερό νήμα

Ακολουθεί το γνέσιμο της κλωστής με τη ρόκα και το αδράχτι.

Ναι, αλλά γιατί το αρνί δεν είναι  ροζ  σαν το μάλλινο πουλόβερ μου;

Το βάψιμο των νημάτων
Για να βγάλουν τα χρώματα που χρειάζονταν οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν τα φύλλα, τη ρίζα, τον καρπό ή τη φλούδα των δέντρων.

Το βάψιμο των νημάτων
Το κόκκινο χρώμα το έβγαζαν από το φυτό ριζάρι, το καφέ σκούρο από τις φλούδες των φρέσκων καρυδιών, το καφέ ανοιχτό από το κρεμμύδι, από το λουλάκι το γαλάζιο και από τα φύλλα της άσπρης μουριάς, σε συνδυασμό με λίγα φύλλα μηλιάς, το κίτρινο καναρινί.

Η κλωστή γνέθεται λεπτή ή χοντρή , όπως απαιτείται για την ύφανση. Όταν η γυναίκα  γνέσει το νήμα, το περνάει  σε καλάμια και τα βυθίζει  στο καζάνι.
ΤΟ ΜΕΤΑΞΙ
Η ιστορία του μεταξιού χάνεται στα βάθη των αιώνων. Η εκτροφή του μεταξοσκώληκα και η κατεργασία του μεταξιού ανακαλύφθηκε τυχαία από την κινέζα αυτοκράτειρα Σι Λιγκ Τσι γύρω στο 2690 π.Χ. Σύμφωνα με τον μύθο η αυτοκράτειρα έπινε στους βασιλικούς κήπους το τσάι της, όταν ξαφνικά μία κουκουλόφουσκα έπεσε μέσα στο βραστό νερό του τσαγιού
ΤΟ ΜΕΤΑΞΙ
Στην προσπάθειά της να την βγάλει έξω, τράβηξε μία εξαιρετικά λεπτή αλλά ανθεκτική κλωστή, την πρώτη μεταξωτή ίνα.

ΤΟ  ΜΕΤΑΞΙ
Από τότε άρχισε η ανάπτυξη της σηροτροφίας στην Κίνα και κρατήθηκε ως μυστικό από τους Κινέζους για περίπου 2.000 χρόνια.
Σύμφωνα με την παράδοση η διάδοση της μεταξοκαλλιέργειας από την Ανατολή στη Δύση έγινε από μοναχούς του Βυζαντίου.

ΤΟ ΜΕΤΑΞΙ
Οι βυζαντινοί μοναχοί μετέφεραν από την μακρινή Κίνα στην Κωνσταντινούπολη κρυφά μέσα στις κούφιες μαγκούρες τους αβγά μεταξοσκώληκα. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την παράδοση έτσι ξεκίνησε  η σηροτροφία στο Βυζάντιο.

ΤΟ ΜΕΤΑΞΙ
Η εκτροφή των σκουληκιών είναι δύσκολη εργασία και απαιτεί μέθοδο και προσοχή, «το μετάξι θέλει τάξη και άνθρωπο να το ξετάξει»
Ο μεταξοσκώληκας για 40 ημέρες τρώει συνεχώς φύλλα μουριάς.

ΤΟ ΜΕΤΑΞΙ
Στη συνέχεια για 12 ημέρες πλέκει το κουκούλι του.
Πριν οι χρυσαλλίδες προφτάσουν να τρυπήσουν τα κουκούλια, οι γυναίκες τα ξεραίνουν στον ήλιο ή στο φούρνο.  Έπειτα τα βράζουν και καθώς μαλακώνει η κλωστή , την τραβούν και αυτή ξετυλίγεται.
Από κάθε κουκούλι θα βγουν 2.500 μέτρα κλωστής.
Το μετάξι δε χρειάζεται γνέσιμο.

ΤΟ ΜΕΤΑΞΙ
«Τη Μεγάλη Πέμπτη βάζαμε  το σπόρο του μεταξοσκώληκα σε ένα κουτάκι και το πηγαίναμε στην εκκλησία, να διαβαστεί από τα 12 Ευαγγέλια. Σαν τον φέρναμε σπίτι, τον βάζαμε σε καθαρούς πάγκους. »
(Μαρτυρία από τη Βιθυνία της Μ. Ασίας)

Το μεταξωτό νήμα
   Οι πιο οικονομικά ευκατάστατες υφάντρες ύφαιναν μόνο μεταξωτά υφάσματα για να πατούν χωρίς να πονούν στο ποδαρικό του αργαλειού, φορώντας παντόφλες με ελεύθερη τη φτέρνα. 
Το λινό νήμα
Το λινό νήμα  είναι πανάρχαια πρώτη ύλη που βγαίνει από το φυτό λινάρι. Η κατεργασία του απαιτεί συνεχή και επίπονη δουλειά.
«΄Επαθε του λιναριού τα πάθη»
Το λινάρι
Από το χοντρό λινάρι φτιάχνουν σακιά, ντορβάδες, τσαντίλες και καραβόπανα. Από το λεπτό, εσώρουχα και πουκάμισα.
Το λινό νήμα
Το νήμα από καννάβι
Το καννάβι (η κάνναβη) καλλιεργείται από το τέλος της νεολιθικής εποχής στην Κίνα, στη Μεσοποταμία, στην Αίγυπτο και στην Αρχαία Ελλάδα.
Σήμερα δεν επεξεργαζόμαστε το νήμα της κάνναβης.
Καννάβι
Για να μαλακώσει η κάνναβη ώστε να αφαιρεθούν πιο εύκολα οι ίνες, τις βύθιζαν στις κοίτες των ποταμών σταθεροποιώντας τα φυτά με πασσάλους για να μην παρασυρθούν από το ρεύμα.
Νήμα από σπάρτο

ο Αργαλειός
Ο αργαλειός είναι ένα εργαλείο απλό αλλά σοφό .

Στημόνι ονομάζονται οι κλωστές που τεντώνονται κατά μήκος του αργαλειού και παραμένουν σταθερές. Ανάμεσά τους θα περάσει το υφάδι δηλ. το νήμα που θα υφάνει το υφαντό. Για να περνά το νήμα πιο εύκολα τυλίγεται στη σαΐτα.

Μαλαματένιο τ΄αργαλειό
το φίλντισι, το  χτένι
και μια κοπέλα λυγερή
που τραγουδάει και φαίνει.

Υπάρχουν πολλοί τύποι αργαλειών, η λογική  όμως με την οποία λειτουργούν παραμένει η ίδια από τα αρχαία χρόνια ως σήμερα , σε όλα τα  μέρη της γης:

Ο ΟΡΘΙΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ
Ο ΠΛΑΓΙΑΣΤΟΣ Ή ΚΑΘΙΣΤΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ
Ο ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ ΤΟΥ ΛΑΚΟΥ

Ύφανση σε όρθιο αργαλειό με βαρίδια ή πέτρες για να είναι το στημόνι τεντωμένο.

Ο αργαλειός του λάκκου χρησιμοποιούνταν  συνήθως μέσα σε καλύβες όπου δεν ήταν αρκετό το ύψος για να στηθεί ένας μεγάλος αργαλειός.  Τα πόδια της υφάντρας κινούνταν μέσα στο σκάμμα δηλ. στο λάκκο.
Ο ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ ΤΟΥ ΛΑΚΟΥ
Ο καθιστός αργαλειός

«Τιμή μεγάλη και τρανή  πουν΄ ο αργαλειός στο σπίτι
το κάθε δόντι του αργαλειού αξίζει μαργαρίτι»
Η νεροτριβή
Μετά την ύφανση, τα περισσότερα χοντρά μάλλινα υφάσματα του σπιτιού και της φορεσιάς πρέπει να περάσουν από τη νεροτριβή για να πήξουν, να αφρατέψουν και να γίνουν ανθεκτικά. Τέτοια υφάσματα είναι όσα έχουν στημόνι και υφάδι (βελέντζες  και μπατανίες) ή έχουν και φλόκους (φλοκάτες). Η νεροτριβή είναι μια ξύλινη κωνική κατασκευή που με ένα σωλήνα διοχετεύεται με ορμή πολύ νερό ανακατεύοντας και χτυπώντας τα υφαντά  που παραμένουν εκεί μέσα για ένα μερόνυχτο. Η νεροτριβή βρίσκεται συνήθως κοντά σε νερόμυλο αφού το ορμητικό νερό είναι απαραίτητο.
Νεροτριβή
Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δώστου κλότσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινήσει. ...

Μια εργασία, για την υφαντική τέχνη, από τους  μαθητές της β΄ τάξης του 7ου Δημοτικού σχολείου της Κηφισιάς,  με εικόνες και πληροφορίες  από το διαδίκτυο καθώς και από συγγενικά τους πρόσωπα.

Μάιος 2011

Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

 
Αγαπητά μου παιδιά, κάθε χρόνο, στις 2 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης του Δανού συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Καθιερώθηκε από την ΙΒΒΥ, Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1996, με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλύτερων στο παιδικό βιβλίο.
Η ημέρα αυτή, που γιορτάζεται από μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς και συγγραφείς σε όλες τις χώρες, με εκδηλώσεις σε σχολεία και βιβλιοθήκες, αποτελεί μια αφορμή για να αναλογιστούμε την αξία και προσφορά του βιβλίου στη ζωή μας. Το βιβλίο συμβάλλει στην αισθητική απόλαυση, την ανάπτυξη της φαντασίας και της δημιουργικότητας, την επαφή με τη σφαίρα των ιδεών. Παράλληλα μας δίνει τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε άλλους λαούς και πολιτισμούς, να κατανοήσουμε τη διαφορετικότητα γύρω μας και να αντιληφθούμε καλύτερα τον κόσμο.

Κορδονούρης Παναγιώτης
Διευθυντής του 7ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς