Συνέντευξη Τάκη Οικονομόπουλου



Τετάρτη 26 Ιανουαρίου. Η σημερινή μέρα δεν θα ήταν όπως όλες οι άλλες. Ένας θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου, o Τάκης Οικονομόπουλος μας επισκέφτηκε στο σχολείο. Αφού μας μίλησε για την αξία του αθλητισμού, τον βομβαρδίσαμε με ερωτήσεις.



Πότε ξεκινήσατε να παίζετε ποδόσφαιρο;
Το 59.

Σε ποιες ομάδες έχετε παίξει;
Ξεκίνησα από παιδί να παίζω. Πρώτα είχα πάει στα τσικό του Παναθηναϊκού, γύρω στα 11-12 αλλά επειδή ήμουν αρκετά αδύναμος παίκτης, δεν με κράτησαν. Μου είπαν να αθληθώ περισσότερο να δυναμώσω και να ξαναπάω. Μεγάλη στεναχώρια ήταν αυτό για μένα. Αργότερα πήγα στην Αθλητική Ένωση Καλλιθέας και μετά στον Απόλλωνα Αθηνών. Στα 18 μου πήγα στην Προοδευτική όπου σε 10 αγώνες κατάφερα και έγινα βασικός. Μετά με πήραν στον Παναθηναϊκό.
Φυσικά έχω παίξει και με την Εθνική Ελλάδος.

Πόσες συμμετοχές είχατε με τη φανέλα του Παναθηναικού;
Πάνω από 350 συμμετοχές

Ποιο ήταν το τελευταίο σας παιχνίδι;
Στο τέλος της καριέρας μου έπαιζα στον Απόλλωνα. Στο τελευταίο παιχνίδι χάσαμε 1 – 0

Τι ψυχικά χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένας αθλητής;
Ηρεμία, ψυχραιμία, αυτοσυγκέντρωση. Σκέψου να παρασύρεσαι από τις φωνές των φιλάθλων, σίγουρα θα χάσεις το παιχνίδι. Ο τερματοφύλακας πρέπει να διαβάζει το παιχνίδι, πού είναι οι αμυντικοί σου, πού είναι οι ελεύθεροι παίκτες. Να έχεις διορατικότητα.

Κανπνίζατε; Πίνατε;
Είμαι αθλητής, δεν κάνω παρασπονδίες. Είχα καθημερινή 6ωρη ατομική προπόνηση. Γυμναζόμουν με το σύλλογο και μετά γύριζα σπίτι και γυμναζόμουν και μόνος μου. Είχα φτιάξει με άμμο, γκολποστ, δίχτυα, προβολείς το δικό μου γηπεδάκι και έκανα προπόνηση μόνος μου.  Εννιά το βράδυ, ήμουν τόσο κουρασμένος, που έπεφτα για ύπνο. Αργότερα που συνάντησα τον Κυράστα, αφού είχα αποσυρθεί πια, μου αποκάλυψε πως όταν ήταν μικρός και τον έστελναν οι γονείς του για θελήματα, περνούσε από το γηπεδάκι μου και ανέβαινε στον τοίχο και με παρακολουθούσε.

Ποια πρέπει να είναι η αλληλεπίδραση  του τερματοφύλακα με την ομάδα;
Ο σταθερός τερματοφύλακας δίνει σιγουριά στους παίκτες. Εκτελούσα σουτ η αντίπαλη ομάδα και οι συμπαίκτες μου δεν γύριζαν να κοιτάξουν… Τόση εμπιστοσύνη μου είχαν! Βέβαια τρως και γκολ με αυτό τον τρόπο! Οπότε είναι πολύ σημαντική η αλληλεπίδραση των παικτών σε όποιο ομαδικό άθλημα.

Ποιο ήταν το πιο δύσκολο πέναλτι που αποκρούσατε;
Πολλά! Θυμάμαι έντονα ένα πέναλτι που απέκρουσα μέσα στην Τούμπα με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ.


 

Kερδίσατε  χρήματα ή δόξα από τον αθλητισμό;
Ακόμα και σήμερα, όταν πάω στο γήπεδο, από τη στιγμή που κατεβαίνω από το αυτοκίνητο μέχρι που θα κάτσω στη θέση μου, αμέτρητες φορές ακούω «Γειά σου Τάκη!». Τόσα χρόνια μετά ο κόσμος με επιβραβεύει ίσως διότι έπαιζα με ήθος. Ο κόσμος μου προσφέρει την ηθική ικανοποίηση και την αναγνώριση και είναι το πιο σημαντικό.

Ποιος είναι ο αγαπημένος παίκτης σας στο σημερινό Παναθηναικό;
Ο Σισέ και ο Βύντρα.

Ποια ήταν η πιο σπουδαία νίκη που έχετε κάνει;
Οι νίκες κάναμε πολλές αλλά η πιο έντονη στιγμή ήταν με τη Σλόβαν Μπρατισλάβα, ήταν σαν να δεχόμουν βοβμαρδισμό από σουτ.

Ποιον θεωρείται τον καλύτερο ποδοσφαιριστή σήμερα;
Το Μέσσι, είναι ένας συνδυασμός Πελέ και Μαραντόνα.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών;
Ο Πελέ.

Συναντηθήκατε ποτέ σε αγώνα;
Όχι. Όταν παίξαμε  στην Εθνική Ελλάδος με τη Βραζιλία, ο Πελέ είχε αποσυρθεί στο προηγούμενο παιχνίδι. Φέραμε 0 – 0 μέσα στο Μαρακανά.

Προσωπικά;
Σε προσωπικό επίπεδο συναντήθηκα με τον Πελέ.

Ποιες ήταν οι σχέσεις σας με τους συμπαίκτες σας; Τους συναντάτε ακόμα;
Ήταν οι καλύτερες. Ακόμα μιλάμε ή και συναντιόματε με τον Καμάρα, τον Αντωνιάδη, τον Καψή, το Βλάχο, το Φιλακούρη και το Δομάζο.

Ποιο ήταν το καλύτερο παιχνίδι που κάνετε ποτέ;
Αυτό εναντίον της Atletico Bilbao. Όπου πήγαινε η μπάλα εκείνη τη μέρα ήμουν επάνω της.

Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος σύλλογος που σας ζήτησε;
Το ’68 η Real Μαδρίτης, με είχαν δει στο παχνίδι με την Ατλέτικο και μου έκαναν προσφορά.

Πόσα σας έδιναν για τη μεταγραφή;
15 εκατομμύρια δραχμές την εποχή που δινόντουσαν  γύρω στο 1 εκατομμύριο από τις  ομάδες;

Πήγατε;
Όχι.

Γιατί;
Ήταν η εποχή της δικτατορίας τότε και δεν με άφησαν να φύγω.



 

Ποια ήταν η πιο δύσκολη ομάδα που αντιμετωπίσατε;
Πολλές. Η Bayern η Bratislava όπου φέραμε 3 – 0 εδώ και 2 – 1 στην έδρα τους, αλλά και η Everton που ήταν κορυφαία εκείνη την εποχή. Σημειώσαμε ισοπαλία 0 -0 αλλά προκριθήκαμε.

Πώς περνάτε το χρόνο σας αφού δεν παίζετε πια ποδόσφαιρο;
Έχω μια σχολή προπονητικής τερματοφυλάκων και ζωγραφίζω. Όταν ήμουν 7 χρονών είχα ένα ανάπηρο δάσκαλο που ζωγραφιζε εκπλητικά με την κιμωλία στον πίνακα. Ξεκίνησα και εγώ δειλά δειλά. Γύρω στα 12 έβαλα και χρώμα στη ζωγραφική μου και εξελίχθηκα. Έχω κάνει και εκθέσεις αλλά επειδή εκλάπησαν κάποια έργα μου αποφάσισα να μην τα ξαναστείλω έξω.


Ευχαριστούμε πολύ, οι μαθητές του Στ1